بین ایمان و عمل رابطه دوسویه وجود دارد.ایمان موجب عمل بهتر و عمل بهتر موجب تقویت ایمان می شود.

دستورالعمل امام حسن عسگری جهت اعتلاء نفس ناطقه انسانی و طی عقبات نفس امتطاء اللیل است یعنی مرکب قرار دادن شب یعنی شب زنده داری و عبادت در شب و تربیت نفس در دل شب همچنانکه قران فرموده 《ان ناشئه من اللیل هی اشدوطأ واقوم قیلا》
آقای مشگینی در ترجمه این آیه می فرمود یعنی نفسی که در دل شب پرورش یافته《ان النفس الناشئه فی اللیل》چنین نفسی هی اشد وطأ و اقوم قیلا سخن و دستورالعمل امام حسن عسگری چنین است:《ان الوصول الي الله عزوجل سفرلايدرك الا بامتطاء الليل يعني وصال》 به خداوند سفري است كه جز با مركب قرار دادن شب بدست نمي آيد (بحارالانوار۳۷۹/۷۸) امتطاء به معني مركب گرفتن است رسول خدا (ص) در حالیکه حسن و حسین را بر دوش مبارک سوار کرده بود به مجلسی از مجالس انصار عبور کرد انصار عرض کردند یا رسول الله نعمت المطیه یعنی حسن و حسین عجب مرکب خوبی دارند! حضرت فرمود《نعم الراکبان》 یعنی ومن عجب راکبی دارم! (مصنف ابن ابی شیبه۱۰۲/۱۲)حضرت امیر المومنین نیز در دعای صباح از امتطاء صحبت کرده است آن امام همام از زشتی و قباحت کار کسی که هوا و هوس خود را مطیه و مرکب زندگی خود قرار داده تعجب می کند و آن را ناشی از تسویل (زیبا جلوه دادن زشت و زشت جلوه دادن زیبا که کار نفس و شیطان است)می داند و بر چنین نفسی که در برابر خداوند جرأت و جسارت و دلیری پیدا کرده نفرین می کند و از بی مقداری چنین نفسی تعجب و تأسف می خورد و می گوید مرگ بر چنین نفسی یعنی زیر خاک بر چنین نفسی بهتر از روی خاک است عین فرمایش حضرت اینگونه است :《فبئس المطیه التی امتطت نفسی من هواها فواهالها لما سولت لها ظنونها ومناها وتبا لها لجرأتها علی سیدها ومولاها》
حضرت آیت الله مشگینی این فقره از دعای صباح را بطور فراوان در درس اخلاق خود قرائت می کردند.

آیت الله سید حسن عاملی:

????جوانی از آقای بهجت سوال کرد آقاجان یکسال است با تمام توان در مسیر سیر و سلوک تقلا کرده ام ولی به جایی نرسیده ام ایراد کار کجاست؟ آقا فرمودند هنوز بیست سال نشده که؟شده؟
حضرت علامه طباطبایی می فرموده گاهی خداوند بیست سال بنده خود را گرفتار می کند تا یکبار بگوید یاالله.
مرحوم آقا میرزا مهدی اصفهانی بنیانگذار مکتب تفکیک در شهر مشهد می گوید اینکه می گویید خدا خدا اینها خیال است خدا همان است که می گویی خدایا بچه ام مرد!
منظور آن جناب این بوده که خداوند باید با اشتهاء حقیقی و اضطرار کامل خوانده شود.
همچنان که خداوند فرموده و تبتل الیه تبتیلا  و در مناجات شعبانیه فرموده الهی هب لی کمال الانقطاع الیک یعنی حاجتی و علقه و تعلقی و توجهی و لذتی در عالم مادی ندارد همچنانکه در دعا آمده است اللهم اقطع عن الدنیا حاجتی
آقای میانجی می فرمودند حاجت از دنیا قطع نمی شود یعنی معرفتی بده که حاجت های دنیوی را حاجت ندانم
اشتهاء حقیقی همیشه درها را باز می کند سوال ذرات عالم همه حقیقی است یساله من فی السماوات و الارض و لذا همیشه مورد عنایتند.

عقل آثاری دارد. اولین اثر عقل عبودیت است. گاهی شخص را می بینی که از نظر تحصیلات دانشگاهی در رتبه بالایی هست و عالی ترین مدارک را کسب کرده؛ اما وقتی وارد زندگی او می شوی می بینی با مصلحت و مفسده زندگی اش که باید عقل آن تشخیص بدهد آشنا نیست. اهل اسراف و تبذیر و تفاخر و به دنبال لذات مقطعی است. به راحتی روی ابدیّت و انسانیّت خود معامله کرده است. همه این‌ها مظاهر تعطیلی عقل است. می گوید: اگر می خواهی میهمانی ات فاخر باشد باید شراب و مواد مخدر داشته باشد، اختلاط داشته باشد و الّا عروسی به اصطلاح عروسی دراویش است. این‌ها همه نشان طفولیّت است.

????همه اندرز من به تو این است

که تو طفلی و خانه رنگین است